مراحل ایمپلنت دندان

ايمپلنت دندان شامل فيكسچر، اباتمنت و روكش است. مراحل درمان ايمپلنت به ترتيب زير است:

1. گرفتن عکس ایمپلنت
2. قرار دادن پایه ایمپلنت
3. جوش خوردن پایه به استخوان
4. قرار دادن اباتمنت و قالب گیر
5. قرار دادن روکش ایمپلنت

مهمترين مرحله در هر درمان از جمله درمان ايمپلنت مراجعه به متخصص ماهر و دارای علم و تجربه كافی در اين زمينه است چرا كه يكی از شايعترين مشكلات ايمپلنت درمان ناصحيح است كه بيمار را دچار عواقب ناخوشايند درمان و مشكلات درمان ايمپلنت می كند اگر درمان ايمپلنت توسط شخص دارای مهارت و علم كافی در اين زمينه انجام شود يكی از بهترين درمان ها اس. تمام مشكلات هراس از درمان ايمپلنت مربوط به مشكلاتی است كه حاصل تجربه دوست و اشنا از تبعات درمان ايمپلنت است.

وقتي توسط دندانپزشكی كه اعتماد داريد ويزيت می شويد معاينات لازم انجام می شود و راديوگرافی ها و عكسهايی كه لازم است درخواست می شود در بعضی مواقع ما فقط عكس پانوراميك نياز داريم و در برخي مواقع اسكن از ناحيه مورد جراحی لازم است كه در مقالات بعدی در اين راستا توضيح كافی خواهم داد.

بر مبناي سوالات بالينی و داروهای مصرفی بيمار و شرايط استخوان و اينكه نياز به پيوند استخوان هست يا خير، انواعی از ايمپلنت به شما پيشنهاد داده می شود كه انتخاب می كنيد. سپس در مرحله جراحی فيكسچر داخل استخوان قرار داده می شود كه در واقع جايگزين ريشه دندان از دست رفته است. در مقالات ديگر به انواع ايمپلنت و زمان لازم برای استيو اينتگريشن توضيح داده شده.

بعد از مدت زمان لازم برای يكی شدن ايمپلنت با استخوان فك هيلينگ كه ممكن است در جراحی اول و يا دوم بسته شده باشد برداشته می شود و مراحل قالبگيری شروع می شود. بعد از قالبگيری اباتمنت كه نقش تاج دندان را ايفا می كند روی فيكسچر يا همان ايمپلنت بسته می شود و روی آن روكش ساخته می شود. انجام اين مراحل می تواند بين چند روز تا چند ماه به طول بی انجامد.

مراحل ایمپلنت دندان جلو، با ایمپلنت های دیگر تفاوت خاصی ندارد. نكته اين است كه اين دندان در معرض ديد است و معمولاً برای انجام آن يا ايمپلنت فوری می کنيم يا پروتز موقت به بيمار تحويل می دهيم. يعنی به دلیل نمایان بودن دندان در لبخند، نیاز به سرعت بیشتر درمان دارند. در واقع مراحل ایمپلنت دندان جلو از لحاظ کلیات فرقی با ساير ايمپلنت ها ندارد.

در مورد ايمپلنت فوری دندان جلو در طول مدت ٤٨ ساعت بايد روكش دندان جايگزين شود كه بسيار حساس است و رعايت ملاحظات خاصی از طرف دندانپزشك لازم است.

پايه ايمپلنت گذاشته می شود و در عرض ٤٨ ساعت اباتمنت و روكش اصلی گذاشته می شود در روش دوم پس از قرار دادن پایه ایمپلنت، پروتز متحرك موقت بر روی دندان از دست رفته قرار می گیرد تا ظاهر نامناسبی نداشته باشد.

تفاوت ديگر در مراحل ايمپلنت دندانهای جلو نوع روكش است كه از روكش های تمام سراميك زيركونيا و ايمكس استفاده می شود و از روكش فلز چينی استفاده نمی شود.

یکی دیگر از مواردی که ممکن است که ایمپلنت های دندان جلو با بقیه دندان تفاوت داشته باشد، در نوع روکش است. برای دندان جلو اصولاً از روکش هایی با ظاهر زیبا استفاده می شود مانند زیرکونیا و ایمکس. اگر ايمپلنت در دو مرحله انجام شود يعنی در جراحی مرحله اول هيلينگ گذاشته نشود و جراحی مرحله دوم برای اين كار لازم باشد خيلی بايد اين جراحی ماهرانه انجام شود تا آسيب به بافت لثه وارد نشود و لثه چسبنده كه بسيار برای سلامتی دندان حايز اهميت است را از دست ندهيم.

در مورد مراحل ايمپلنت دندان های جلو مساله ديگری كه رعايت آن مهم است محل قرارگيری پايه فيكسچر و زاويه آن داخل دهان است و اينكه ايمپلنت در چه عمقی از استخوان قرار بگيرد كه زيبايی را تأمين كند و هم راستای ساير دندانها باشد و لثه دچار مشكل نشود مراحل ايمپلنت دندان جلو از اين لحاظ كه چه تدابيری به كار گرفته شود كه ايمپلنت داخل استخوان در جايگاه مناسب از ثبات كافی برخوردار باشد خيلی مهم است تا بتوان از گزينه ايمپلنت فوری استفاده كرد.

مراحل درمان ايمپلنت چه فوری چه تأخيری يكسان است. اما با اين تفاوت كه انجام اين مراحل در ايمپلنت فوری سريعتر است.

به طور كلی عبارت فوری در مورد بخش های مختلف ايمپلنت كاربرد دارد. در مرحله كاشت دندان يا جايگزينی فيكسچر فوری به معنای اين است كه همزمان با كشيدن دندان ايمپلنت گذاشته می شود. در روش تأخيری دو هفته تا سه ماه بعد از كشيدن دندان، ايمپلنت گذاشته می شود و در روش دير هنگام بعد از سه ماه از كشيدن دندان اقدام به جايگذاری فيكسچر می كنيم.

اما كاربرد واژه فوری در روكش دندان هم به معنای زمان اتصال پروتز يا روكش به ايمپلنت است كه يا در زمان فوری همزمان با جايگذاری ايمپلنت انجام می شود يا زودهنگام كه از يك ماه تا سه ماه بعد است يا تأخيری كه بيش از سه ماه است.

ما می توانيم در يك روز همزمان دندان را كشيده ايمپلنت را جايگزين كنيم و سپس در همان روز يا ٢٤ ساعت بعد روكش را تحويل بيمار بدهيم همچنين می توانيم فاصله بين كشيدن دندان تا گذاشتن روكش را از سه ماه تا شش ماه تا يك سال بعد به تعويق بيندازيم.

فاكتوری كه تعيين كننده است زمان استيو اينتگريشن يا يكی شدن ايمپلنت و استخوان است و اين روند اول از همه بستگی به مهارت و تبحر و تجربه متخصص مربوطه را دارد.

فاكتور دوم دخيل در اين موضوع نوع استخوان بيمار است و فاكتور بعدی اينكه آیا از پيوند استخوان استفاده می كنيم يا خير و ميزان پيوند استخوان چقدر است. فاكتور تعيين كننده ديگر خواست و تقاضای بيمار است.

اگر طرح درمان ما ايمبلنت فوری باشد، ملاحظات خاصی از جمله نوع ايمپلنت و فواصل دريلينگ استخوان و مسايل مربوط به جراحی وجود دارد. اينكه بتوانيم چه قطر و چه طولی از ايمپلنت به كار ببريم و اينكه ثبات اوليه ايمپلنت داخل استخوان چقدر باشد يكی از مهمترين عوامل موفقيت يا عدم موفقيت ايمپلنت فوری است.

برای این که ایمپلنت با شكست درمان مواجه نشود استخوان فک باید به تمام سطح ایمپلنت جوش بخورد (یکپارچگی استخوان). بر اساس این فرایند بیولوژیکی تصور می شد که اتصال بلافاصله تاج روی ایمپلنت در حین فرایند یکپارچگی استخوان منجر به حرکت ایمپلنت می شود که این امر مانع از جوش خوردن استخوان شده و میزان عدم موفقیت ایمپلنت را افزایش می دهد. در نتیجه سه تا شش ماه پس از جراحی اولیه جایگذاری ایمپلنت دندان پروتزی بر روی ایمپلنت قرار می گرفت.

با این حال تحقیقات به مرور زمان نشان دادند که ثبات اولیه ایمپلنت در استخوان نسبت به سپری شدن زمان التیام، معیاری مهمتر و تعیین کننده موفقیت یکپارچگی استخوان است.

در نتیجه زمانی که به جوش خوردن استخوان اختصاص داده می شود معمولاً بر اساس تراکم استخوان، ایمپلنت مورد استفاده و تعداد ایمپلنت هایی که به هم متصل می شوند تعیین می شود.

هنگامی که ایمپلنت می تواند تورك بالا (۳۵ Ncm) را تحمل کند و به ایمپلنت های دیگر متصل است، هیچ تفاوت معناداری در طول عمر بلند مدت ایمپلنت یا کاهش استخوان بین ایمپلنتها در روش اتصال فوری با سه تا شش ماه بعد وجود ندارد.

به صورت کلی باید بگویم ایمپلنت فوری می تواند گزینه ای مناسب برای حل مشکلات دندان های از دست رفته به شمار رود.

مسئله ای که امروزه به دليل عدم امكان وجود بی دندانی و ظاهر نامناسب افراد و تقاضای زيبايی به میزان زیادی افراد را درگیر نموده است. اگر اصول كار رعايت شود بسيار درمان مناسبی است و ترميم و رشد لثه و بافت نرم همزمان با بافت سخت استخوان صورت می گيرد و اين عالی است.

كشيدن بدون تروما و رعايت اصول خاص در كشيدن دندان و حفظ استخوان از ديگر مسايل مهم در موفقيت ايمپلنت فوری است. گاهی بنا به دلايلی روكش را كوتاهتر می سازيم كه تماس با دندان مقابل نداشته باشد و نيروی زياد اعمال نشود كه در اينصورت بعد از گذشت سه ماه نياز به تعويض روكش جهت ايجاد تماس با دندان مقابل داريم.

در ايمپلنت فوری بيمار بايد مراقب وارد شدن نيروها به دندان باشد و تا سه ماه مراعات كند.